Sıra Üzerine İsmi Yazılan Sevgili

Zeki ORDU zekiordu.zekiordu@gmail.com

Bir imtihan öncesiydi. Daha evrakları dağıtmadan sıraları kontrol ediyorduk. Biraz sonra on beş öğrenci soruları cevaplamak için ter dökecekti. Her imtihandan önce yapılması gereken şeyleri yapıyorduk. Salon başkanının görevleriydi bunlar.

Önce kimliklere baktık. Sonra her adayın yanında olması gereken diğer evraklar. Bu arada sınıfın veya salonun bir imtihan için uygun olup olmadığı, sıraların sallanıp sallanmadığı, sıra yüzeyinin yazı yazmaya mani olup olmadığı titizlikle kontrol ediliyordu.

Bu işler yapılırken yanımdaki görevli arkadaşım sıra üzerine kazılarak yazılmış yazılara dikkat çekerek “yazık olmuş sıralara” dedi. Sonra “bu sıraları devlet gönderiyor biz kullanamıyoruz” diye de devam etti.

Daha imtihanın başlamasına vakit vardı. Bu konuşmalar adayların heyecanını bir nebze azalttı. Görevli arkadaşım aynı mevzuya devam ediyordu. “Masaların üzerine isim yazmışlar” dedi. Adaylardan birisi de “ Belki sevdiğinin ismidir” diye cevap verdi. Bunun üzerine görevli “ Ben sevdiğimin ismini kalbime yazarım. Sıranın üzerinde işi ne” diyerek mukabelede bulundu.

Kısa bir sükûttan sonra aday tekrar karşılık verdi:

“Söz uçar yazı kalırmış” dedi.

Bir sükût daha…

“Kalbindeki hep seninledir” dedi görevli; sıradaki ise herkese açıktır…”

İmtihan başlamıştır diyen ses karşılıklı konuşmayı sonlandırdı. İki saat boyu bu konuşmaları düşündüm hep. Muhataplar arasında mühim bir yaş ve tahsil farkı vardı.

Ben bir şey göze mi, gönle mi hitap etmeli biçiminde algıladım bu konuşmayı. Sıra üzerine veya kalbe yazmak. Çok tuhaftı.

İmtihan esnasında sıraların üzerine kazınmış isimleri okuyarak geçti. Kaç tanesi oraya yazdığı isme hala sadık diye düşündüm. Acaba fikir değiştirenler var mıydı? Bu fikir değiştirenler başkalarının da ismini kazıdı mı bir yerlere. Kim kaç tane isim yazdı bilinmez. Ancak sadece yazma hakkı var. Ama silme hakkı yok.

Zaten on beş tane sıra üzerinde belki elli tane isim vardı. Ancak her gönülde bir kişi olabilirdi. Bu açıdan bakılınca “Söz uçar yazı kalır” sözü bu konuyu içine almıyordu. Kalbine yazanın kalbinde kalsa da kalmasa da kimse rahatsız olmuyordu.

Çöller üşütür beni sanmayın susuyorum

Derdim içimde saklı ben ondan susuyorum.

Sonunda bitiş zili çaldı ve biz işimize döndük.

Sizce isim nereye yazılmalı?