son haberler

Tirebolu Öğretmen Evi

Yayınlanma Tarihi: 18 Kasım 2020 okunma

Zeki ORDU zekiordu.zekiordu@gmail.com

Takvimlerin 9 Kasım 1982 yılın gösterdiği zaman Tirebolu’ya ilk defa adım atmıştım. Ülke “Seksen ihtilali” diye bilinen dönemden yeni çıkmış, tekrar “Parlamenter Demokratik Sistem” kaldığı yerden devam etmeye başlamıştı.

Ben her yeni atanan öğretmen gibi “idealist” fikirlerle göreve başlamış, iki yılı merkez, üç yılı Eymür köyünde olmak üzere bu güzel ilçede beş yıl görev yapmıştım.

Halk arasında “İlk göz ağrısı” diye bilinen bir tabirle, Tirebolu benim ilk göz ağrımdı. Kendi tabirimle “Gönül şehrim” idi.

Ve 9 Kasım 2020 tarihinde yani göreve başlamamın yıl dönümünde bu şirin ilçeyi bir defa daha ziyaret ettim. Bu sefer hatıralarımı yazacağım bir eserde Tirebolu’ya da yer vereceğim için yazmadan bir defa daha görmek istedim.

Günün birlik gelmediğim için kalacak bir yerim olmalıydı. Emekli bir öğretmen olarak ilk tercihim Öğretmen Evi oldu. Zaten gittiğim her yerde önce Öğretmen Evi ilk tercihim olurdu. Belki yıldızları bol oteller gibi çok şatafatlı olmazdı ama en azından üzerinde devlet ciddiyeti ve güvenliği taşırdı. Bu da tercih sebeplerimde öncelik taşırdı.

Tirebolu Öğretmen Evine geçmeden önce Tirebolu ile ilgili birkaç satır yazayım.  Karadeniz bölgesinde Karadeniz’e sınırı olan 11 vilayetin, yine denize sınır toplam 71 ilçesi var. Bu 71 ilçe bir şekliyle denizle birleşmiş. Ancak bazılarının deniz sahilinde ikameti yok. Terme, Çarşamba,  Bafra gibi. Buna benzer şehir merkezi denizden uzak ilçeleri saymazsak takribi 60 ilçe denizle komşu.

Bu ilçeler arasında fiziki olarak en güzel iki ilçeden biri Tirebolu, diğeri Ünye. Şehrin kuruluşu, görünüşü,  deniz, gökyüzü, kara üçgeninde estetik duruşu bu iki şehre ayrı bir güzellik veriyor. Bu açıdan sadece tarihi ve kültürel olarak değil, coğrafi olarak da iç ve dış turizmin tercih edilen şehirleri.

Madem öyle buraya gelen yerli ve yabancı gezginler, nerede konaklayacak?

Akla hemen oteller gelebilir.

Bazı kişilere göre daha güvenli olarak bilinen Öğretmen Evi de tercih sebeplerinden olmaktadır.

İki gece kaldığım Tirebolu Öğretmen Evinde görevliler ellerinden gelenin fazlasını yapıyorlar. Hem karşılık sohbetlerimiz, hem de gelen misafirlere karşı tutumları, gelenlere yabancı olduklarını unutturacak kadar misafirperverler.

Kurum müdürü Gazi Gök, müdür yardımcısı Recep Can ve görevli personellerden Mesut Kılıçsayamaz samimi ve yardımcı olmalarındaki samimiyet her hallerinden belli. Belki başka personel de var. Mutlaka onlar da aynı fedakârlıkla çalışıyorlar. Bunlar benim tanıdığım, sohbet ettiğim, beraberce vakit geçirdiğim güzel insanlar.

Ellerinden geleni hatta daha fazlasını yapıyorlar yapmasına da “Hamur neyse ekmek odur” sözü mucibince ellerindeki imkânları, ellerinden geldiğince misafirleri için seferber ediyorlar.

Tirebolu için güzel şehir dedik. Bir kültür ve turizm şehri dedik. Gelen gidenin konaklayacağı düzgün bir yer olması gerektiğini ima ettik.

Peki Mevcut Öğretmenevi gönül rahatlığı ile “buyur edilecek” yer mi?

Burada çok kişiye iş düşüyor. İlçe Milli Eğitim, İl Milli Eğitim, kültür Müdürlüğü, Sivil Toplum Kuruluşları ve Öğretmen Sendikaları Tirebolu’ya yakışan bir öğretmenevi için teşebbüse geçip, etkili makamları bilgilendirmeli.

Hatta eli kalem tutan Tirebolulular, Ticaretle iştigal edenler, yerel yönetimler ve hatta duyarlı vatandaşlar bunu sık gündeme getirmeli. Tirebolu günden güne “ Sosyal irtifa” kaybına uğrar. Bu güzel ilçeye yazık olur. Herkesin malına sahip çıkması gerekir. Bu başında bulunan başarılı idareciler ve personellerle çözülmez. Yukarıda bahsettiğim gibi mevcut yöneticiler çok başarılı ve onları bir defa daha tebrik ediyorum.

Son olarak bir kıssa ile bitirmek istiyorum. Bir gün bir Hoca talebelerinden birine “Allah’ı seviyor musun diye sorarlarsa cevap verme sus” demiş. Talebe şaşkın. Neden der gibi hocasının yüzüne bakmış. Hocası devam etmiş “Allah’ı sevmiyorum desen kafir olursun, seviyorum desen O’nu sevenlerin hali sende yok” demiş…

Bana “Tirebolu Öğretmen Evi nasıl” deseler mecburen susarım. Tirebolu’ya yakışmıyor desem içim sızlar; yakışıyor desem Tirebolu’ya haksızlık olur.

Bazen kısa sözle de anlatılıyor çok şey.

Anladınız değil mi?

 

 

 

 

 

 

 

Siz de yorum yapın, görüşlerinizi belirtin.

Yazarın Diğer Yazıları

Yazarın tüm yazıları.

TORUL’U ANARKEN

7 Mart 2024 okunma
Aradan yedi ay gibi bir zaman geçti. Geçmiş notlarımı incelerken 20 Temmuz 2023 tarihinde yani sıcak bir yaz gününde yolum Torul’a uğramış; orada bulunan bir çay ocağında mola vermiştim. Daha sonra 12 Kasım 2023 tarihinde “Torul’da Bir Çay Bahçesi”... Devamını Oku

KAĞIZMAN’IN ÇİÇEKLİ ÇAYI

18 Şubat 2024 okunma
Bazen bizim basitmiş gibi görüp, tarihe mâl olan o kadar çok şey vardır ki kayıt altına alınmadığında unutulup gider. İnsan hayatında olduğu gibi toplumların hayatına girmiş ve zaman içinde yok olmuş neler vardı kim bilir? Tarihi ve kültürel değerlerin... Devamını Oku

DERELİ’Yİ GÖRELİ

6 Şubat 2024 okunma
Nemli bir yaz ayıydı. Takvimler 18 Temmuz 2023 tarihini gösterirken düştüm yollara. Maksadım daha önce ayak basmadığım toprakları yerinde görmekti. Her ne kadar uzun sür kalamayacak olsam da en azından dünya gözü ile etrafı bir temaşa edip, havasını... Devamını Oku

AYVACIK SAKİN ŞEHİR OLUR MU?

25 Ocak 2024 okunma
Yolumun Samsun’un Ayvacık ilçesine düşmesiyle şehri bira dolaştıktan sonra Belediye Başkanı ile bir görüşme yapmak istedim. Her vatandaş gibi görüşme için sıramı aldım ve davet edilince makama kabul edildim. Daha içeri girer girmez Ordu’nun Perşembe... Devamını Oku

ÇAMOLUK: GİRİŞİ OLUP ÇIKIŞI OLMAYAN İLÇE

10 Ocak 2024 okunma
Takvimler 23 Temmuz 2023’ü gösteriyordu. Sahilin hem kavurucu hem de buram buram terleten sıcağından uzaklaşmak için daha güneyine doğru birkaç günlük bir ziyaret etmeyi planladım. Ünye’den yola çıkıp, sahil boyu yol aldıktan sonra, Giresun’un Dereli... Devamını Oku

ÇATALPINAR’DA BİR GÜZ VAKTİ

4 Ocak 2024 okunma
Takvimler aralık ayını gösteriyordu. Bölge sonbaharın güzel anlarını yaşıyordu. Sararmış yapraklar yer ile buluşu hasbihal etmeye başlamış, daha önce aynı dalı süslemiş diğer yaprakların da yanına gelmesini bekliyordu. Yazın terleten sıcaklığı... Devamını Oku

İSLİ DEMLİK ÇAYEVİ

22 Aralık 2023 okunma
  Her ne kadar “Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı var” denişe de çayın yeri bir başladır. Çay; dost ile de içilir düşman ile de… Kalabalıkta da içilir, yalnızken de… Evde, parkta, piknikte, lokantada ve buna benzer yerlerde içilen sıcak bir... Devamını Oku

KÜRTÜN

11 Aralık 2023 okunma
Karadeniz’e yüksekten bakan bir vatan toprağı. Tarihi de coğrafyası da incelemeye değer. Geçmişi bazen hazin, bazen göğüs kabartan bir özelliğe sahip. Biz tarihine ve coğrafyasına teferruatlı bir şekilde girmemiz mümkün değil. Hani “Geçiyordum... Devamını Oku

BİR KÜLTÜR TEMSİLCİSİ: AHMET SOYLU

2 Aralık 2023 okunma
  Kendisi ile tanışmadan önce ismini duymuştum. Ne zaman arkadaşlarla kültürel bir araştırmadan bahsedilse bana “Siz Ahmet Soylu’yu tanıyor musunuz” sorusunu sorarlardı. Ben de il zamanlar “hayır” cevabı versem de zamanla “İsmini sık duyuyorum”... Devamını Oku

ŞEHİT CEMAL MUTLU İLKOKULU ZİYARETİ ÜZERİNE

27 Kasım 2023 okunma
Emekli olduktan sonra eğitim camiasından kopmamak için belirli aralıklarla okul ziyaretleri yaparım. Bir eğitim-öğretim dönemi içinde her okulu en az bir defa ziyaret eder, yeni arkadaşlarla da tanışırım. Kültürel faaliyetlerim devam ettiği için de onlardan... Devamını Oku