Yazmak mı Zor Anlamak mı?

Misafir Kalem unyetv@unyetv.net

Kalem kâğıtla buluşur buluşmasına ama akıtabilir mi içinde sakladığı mürekkebi kâğıda bilinmez. Elime aldığım kalemi buluşturdum kâğıtla. Ve bekledim, bekledim, bekledim… Sonra anladım ki kalemin mürekkebi değilmiş kelama dökülen; asıl mürekkep bizim içimizde usulca bekliyor bir köşede öylece sessizce…

Ve başlar mürekkep akmaya. Gönülden dile, dilden ele, elden kaleme. İşte buydu asıl netice…

Derken başlar gönüldeki akmaya kâğıda usulca. Önce çelişir kelimeler dilinde neyi nereye koysam diye… Bir hece, iki hece… Düşünür durursun öylece. Bu kadar zor olmamalı içteki kelamı dile dökmek diye.

Hep gelişigüzel yaşamak için bekleriz hayatı, olmayacağını bile bile. Kağıda kelamı dökmek için, gelişigüzel kağıdı elimize alıp beklediğimiz gibi.

Hiç kalem yazar mı gönül dile gelmeyince… O yüzden hiçbir hayatta gelişigüzel yaşanmaz. Emek, çaba, gayret ve inanç olmadan. Gelişigüzel gelmedik ki hayata gelişigüzel devam edelim yolumuza.

Eğer mutluluğa adım atmak istiyorsak, geleceğine inanmıyorsak ve hayatla ilgili en ufak bir beklentimiz varsa içimizde yazacak çok şey var demek. Bir iki satırdan sonra fark edersin aslında. Evet, yazacak çok şey var diye…

Umutların, korkuların, beklentileri, çabaların, fedakârlıların, pişmanlıkların, başarıların, bir o kadar da başarısızlıkların, acabaların, keşkelerin, mutlulukların, mutsuzlukların, söylediklerin, söyleyemediklerin…

Bir bir dökersin kelamını kâğıda, dilediğin gibi sorgusuz sualsiz sadece yazarsın.

Ne, neden diye soran. Ne de seni yargılayan olur anlatırken. Ve anlarsın ki yazdıkça kendini bulursun aslında evet işte, işte ben buyum, bu kadarım; ne kimseye verecek hesabım var ne de kimseden alacak…

Yazdıkça fark edersin, susup da söyleyemediğin söyleyip de anlatamadın şeyleri kolayca anlatabilir misin? Anlamak ya da anlaşılmak… Pek de umurunda olmaz aslında.

Neden mi?

Çünkü bilirsin anlatmak istediklerini, karşındakinin anlamak istediğinden ibaret olduğunu…

Yazarsın, çizersin ve bırakırsın usulca kıyıya. Kim ne kadar istiyorsa o kadar alsın hayatına. Özgürce yazdığın, hesapsızca söylediğin anlaşılmak istendiği kadar anlaşılacak açık uçlu cümleler aynı gökyüzüne bakıp ayrı haller kurmak gibi.

Dedim ya hayat bu işte. Herkes kendi dileğince. Seni gerçekten anlamayan biri için söyleyeceklerin hep fazla gelir. O yüzden bırakırsın kim ne kadar anlamak istiyorsa o kadar anlasın diye…

Fatoş Küçük