son haberler

YUNUS EMRE ÜNYE’YE YAKIŞIYOR

Yayınlanma Tarihi: 5 Mayıs 2017 okunma

Zeki ORDU zekiordu.zekiordu@gmail.com

 

Nerden bakılırsa bakılsın yarım kalacak bir yazı.

Yunus Emre’den yaklaşık sekiz asır sonra, izini aramak için Ünye’den kalkıp dört gece beş gündüz onun yollarına düştük.

Daha önce aklımızda kalan kitabi bilgiler eşliğinde Yunus Emre’ye atfedilen yerleri ziyaret etmek için çıktığımız bu seyahatte ondan fazla il sınırları içinden geçtik. Her makamında ona dua okuduk. Her makamını gerçek bilip ona hürmet gösterdik. Madem ki o niyetle yola çıktık ve niyetimizin samimiyetini göstermemiz gerekliydi.

Biz yolda her Yunus Emre tabelası gördükçe heyecanlanırken, maalesef vardığımızda üzüldüğümüz şeyler de oldu. Ünyelerden kalkıp büyük şevk ve heyecan içinde yola revan olurken çok Yunus Emre makamını şeklen dolu olsa da ruhen boş gördük.

Osmanlıya başkentlik yapmış ve halen buram buram tarih kokan Bursa’da Şeyh Yunus’a ait olan yerin bir mezbelelik havasında olması üzücüydü. Üç tarafı apartmanların tuvaletlerinin havalandırma cephesinde olan, daracık bir alana sıkışmış ve “Aha size Şeyh Yunus” der gibi bir kenara itilmiş bir mezar olmamalıydı. Ora medfun olan kim olursa olsun böyle bir muameleyi hak etmiyordu.

Koskoca Bursa şehri bu işi usulünce halledebilirdi.  Belli ki şehir üzerindeki yükün ne olduğunu bilmiyor.

Yine aynı şehirde Ulu Camii yakınlarında “Ulu Camii nerede” diye sorduğum kişilerden bazılarının “bilmiyorum” cevabı insanı hayretler içinde bırakıyordu.

Bize ne olmuştu?

Bu ve benzeri bazı durumlar üzücüydü. Konuşmaya gelince kahraman kesilen insanlar “öz değerlerine” ait lüzumlu bilgileri bilmeyince insan üzülmüyor değil.

Bir şeyin senin olduğunu iddia ediyorsan onu tanıyacak ve gereğini yapacaksın. Kimse kimseye “Al bu senin!” demez. Bazı şeyler nasip meselesidir. Ancak bazı şeyleri hak etmek için de mücadele ve azim şart. Sebebi ne olursa olsun elde etmek istediğin şey ne ise kararlılık şarttır.

Ünye Yunus Emre Kültür ve Eğitim Derneği’nin “Biz ve Yaban, Yunus’ta Tamam” adlı proje kapsamında yapılan bu seyahatin ardından çok yazılacak şey var. Ancak biz mukaddime/giriş olarak ele aldığımız bazı şeyleri birkaç kelam ile izaha çalışırsak hata ederiz. Yani neresinden bakılırsa bakılsın yarım kalmış bir yazı.

Ancak genel görüntü şu ki Yunus Emre ile adı geçen şehirler birer mirasyedi gibi davranıyor. Şeyhimiz hiç de hak ettiği muameleyi görememiş. Tarihten gelen bazı bilgiler, bazılarını öne geçirmiş gibi olsa da Yunus Emre’yi Ünye hak ediyor.

Başta vatandaşlar, Yunus Emre Derneği ve sivil toplum kuruluşlarının işi hayli çok. Tabii burada yerel yönetim/yönetimlere de iş düşüyor.

Kimseye hak etmediği şeyi vermezler.

Mücadele etmeden de hakkın olsa bile bir şey elde edemezsin.

Kısaca Yunus Emre’ye şehirce sahip çıkmalıyız.

Göreceksiniz Yunus Emre şehre çok yakışacak.

 

Siz de yorum yapın, görüşlerinizi belirtin.

Yazarın Diğer Yazıları

Yazarın tüm yazıları.

TORUL’U ANARKEN

7 Mart 2024 okunma
Aradan yedi ay gibi bir zaman geçti. Geçmiş notlarımı incelerken 20 Temmuz 2023 tarihinde yani sıcak bir yaz gününde yolum Torul’a uğramış; orada bulunan bir çay ocağında mola vermiştim. Daha sonra 12 Kasım 2023 tarihinde “Torul’da Bir Çay Bahçesi”... Devamını Oku

KAĞIZMAN’IN ÇİÇEKLİ ÇAYI

18 Şubat 2024 okunma
Bazen bizim basitmiş gibi görüp, tarihe mâl olan o kadar çok şey vardır ki kayıt altına alınmadığında unutulup gider. İnsan hayatında olduğu gibi toplumların hayatına girmiş ve zaman içinde yok olmuş neler vardı kim bilir? Tarihi ve kültürel değerlerin... Devamını Oku

DERELİ’Yİ GÖRELİ

6 Şubat 2024 okunma
Nemli bir yaz ayıydı. Takvimler 18 Temmuz 2023 tarihini gösterirken düştüm yollara. Maksadım daha önce ayak basmadığım toprakları yerinde görmekti. Her ne kadar uzun sür kalamayacak olsam da en azından dünya gözü ile etrafı bir temaşa edip, havasını... Devamını Oku

AYVACIK SAKİN ŞEHİR OLUR MU?

25 Ocak 2024 okunma
Yolumun Samsun’un Ayvacık ilçesine düşmesiyle şehri bira dolaştıktan sonra Belediye Başkanı ile bir görüşme yapmak istedim. Her vatandaş gibi görüşme için sıramı aldım ve davet edilince makama kabul edildim. Daha içeri girer girmez Ordu’nun Perşembe... Devamını Oku

ÇAMOLUK: GİRİŞİ OLUP ÇIKIŞI OLMAYAN İLÇE

10 Ocak 2024 okunma
Takvimler 23 Temmuz 2023’ü gösteriyordu. Sahilin hem kavurucu hem de buram buram terleten sıcağından uzaklaşmak için daha güneyine doğru birkaç günlük bir ziyaret etmeyi planladım. Ünye’den yola çıkıp, sahil boyu yol aldıktan sonra, Giresun’un Dereli... Devamını Oku

ÇATALPINAR’DA BİR GÜZ VAKTİ

4 Ocak 2024 okunma
Takvimler aralık ayını gösteriyordu. Bölge sonbaharın güzel anlarını yaşıyordu. Sararmış yapraklar yer ile buluşu hasbihal etmeye başlamış, daha önce aynı dalı süslemiş diğer yaprakların da yanına gelmesini bekliyordu. Yazın terleten sıcaklığı... Devamını Oku

İSLİ DEMLİK ÇAYEVİ

22 Aralık 2023 okunma
  Her ne kadar “Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı var” denişe de çayın yeri bir başladır. Çay; dost ile de içilir düşman ile de… Kalabalıkta da içilir, yalnızken de… Evde, parkta, piknikte, lokantada ve buna benzer yerlerde içilen sıcak bir... Devamını Oku

KÜRTÜN

11 Aralık 2023 okunma
Karadeniz’e yüksekten bakan bir vatan toprağı. Tarihi de coğrafyası da incelemeye değer. Geçmişi bazen hazin, bazen göğüs kabartan bir özelliğe sahip. Biz tarihine ve coğrafyasına teferruatlı bir şekilde girmemiz mümkün değil. Hani “Geçiyordum... Devamını Oku

BİR KÜLTÜR TEMSİLCİSİ: AHMET SOYLU

2 Aralık 2023 okunma
  Kendisi ile tanışmadan önce ismini duymuştum. Ne zaman arkadaşlarla kültürel bir araştırmadan bahsedilse bana “Siz Ahmet Soylu’yu tanıyor musunuz” sorusunu sorarlardı. Ben de il zamanlar “hayır” cevabı versem de zamanla “İsmini sık duyuyorum”... Devamını Oku

ŞEHİT CEMAL MUTLU İLKOKULU ZİYARETİ ÜZERİNE

27 Kasım 2023 okunma
Emekli olduktan sonra eğitim camiasından kopmamak için belirli aralıklarla okul ziyaretleri yaparım. Bir eğitim-öğretim dönemi içinde her okulu en az bir defa ziyaret eder, yeni arkadaşlarla da tanışırım. Kültürel faaliyetlerim devam ettiği için de onlardan... Devamını Oku