Bayram Gelmiş Neyime

Zeki ORDU zekiordu.zekiordu@gmail.com

Nedense işimize gelmeyen bir şeylerle karşılaşınca birilerini suçlarız. Evde karı-koca diğerini, oluda veli-öğretmen diğerini, amir-memur diğerini suçlamaya kalkar.

Sebep: “Kirli çamaşırı kimse giymeye kalmaz” de ondan.

Suçlu: O.

Karşılıklı suçlamalarda en çok üstekiler nasibini alır. Genelde yönetici taifesi bu hususta çok hedef gösterilir.

“Beceremedi, yönetemedi, adam kayırdı, adil değil, işten anlamıyor, usulsüzlük yaptı, plansız, ufku yok, basiretsiz vs…

“Bütün bu ve buna benzer ifadeler yöneticiler için kullanılır. Sanki bizim hiç mesuliyetimiz yokmuş gibi.

Bu tür konuşmalar seçimlerden sonra herkes tarafından, seçimlerden sonra da muhalefet tarafından söylenir.

Bütün bu homurtular ve şikâyetlere rağmen şikayetçi olduğumuz kişiler yerinde durur. Eee kim durduruyor?

Sen tabii…

Hem söylenir, hem de seçer. Sonra da aleyhinde konuşur.

-Sevmem ama akrabamız

-falancanın hatırı var.

-Bana bir iyilik yapmıştı.

-Aslında böyle olacağını biliyordum.

-Bizim taraftan.

-Genel başkanın hürmetine. Vs… vs… Yine seçimler yaklaştı. Bu sefer yerel seçimler. Yani ülke yönetimi ile alakası yok. Şöyle bir geriye doğru baktım da ne kadar iş bilir aday sırf “bizim patiden” olmadığı için kazanamamış.

Rahmetli Özal: “Elinizi, kolunuzu bağlamayın” demişti. İyi hatırlıyorum gazetelerdeki o karikatürü. Sandalyeye oturmuş ve muhalefet partili biri kollarından sandalyeye bağlı. Demek istiyor ki:

-Bizim adayı seçmezseniz, sizin seçtiğiniz böyle olur!

Halbuki ülkenin muhtelif yerlerinde hem iktidar, hem de muhalefet tarafında bir çok seçilmiş var. İcraata bakıyorsun fazla bir fark yok. İşin en komik tarafı parti değiştiren yönetici. “Onlar eskiden şöyleydi” derken kendini kastediyor bir yerde.

Sanki yer değiştirince başarısı arttı veya azaldı…

Ne diyelim?

Bence yöneticilerin bir suçu yok. Hem seçip hem de şikâyet etmek de bize mahsus bir şey sanırım.