BİR İLKOKUL ÇOCUĞUNUN MASALIN-DA BEHÇET ŞİİRLEDİ…

Ertan ALP alpertan2006@hotmail.com

Açtı gözlerini çocuk:ev.Kapadı gözlerini çocuk:.ev.Gözleri yakın yıldızlara değdi.

“Çocuğun üstüne döküldü” “boşlukta dönen yıldız”

Çocuk, rüyasın-da aydınlık anneler gördü.Çocuk, rüyasın-da masallar emdi.

Açtı ellerini çocuk:yuva.Kapadı ellerini çocuk:yuva.Parmakları uzak ateşlere değdi.

Gecelerin yüksek ateşlerin-de çocuk hep anne sütünden emdi.

“Çocuğun üstüne döküldü” ışıklı gülümser sıcaklıklar.

Açtı kalbini çocuk:ev.Kapadı kalbini çocuk:ev.Parantez içleri sonsuz çarpım tablosu.

Sınıf-ta kalan ağlamaların tok sesini giyindi gece.

“Çocuğun üstüne döküldü” defterden kopan harfler.Anneler babalar bir kez sınıf-ta kaldı.

Açtı kafesleri çocuk:ev.Kapadı kafesleri çocuk:ev.Kuşların göz yaşları gözlerime döküldü.

Üşümüş kundağına sardı Allah, ninninin süt dişlerini.

“Büyükler gidince çocuklar küçükse onlar da ölmeli.”

Açtı defterini çocuk:ev.Kapadı defterini çocuk :ev.Ali’nin Ayşe’yi sevdiği şiirden belliydi.

“İyi, doğru oldumsa -Sevincini belli et. -Gülümse!”

A’ların her çizgisin-de dört mevsim mavi gözleri.

Açtı kitabını çocuk:ev.Kapadı kitabını çocuk:ev. Eşkenar üçgenlerin içine hep -de halleri sıkıştı.

Ev-de kaldı oyuncak.Resim defterim-de Atatürk gülleri.

Ev-de kaldı annemin saçları.Resim defterim-de yağmur bulutları.

Eşkenar üçgenin kopsa her bir köşesi çocuklar sınıf-ta kaldı.

Açtı tahtayı çocuk:ev.Kapadı tahtayı çocuk:ev.Tahta dikti gözlerini,izledi çocuğun ev’lerini.

“Üçüncü derste tahtaya-Bir öğrenci kalktı fakir”

Tahta bunu aşka değil en çok Türkçeye benzetti.

Açtı okulu çocuk:ev.Kapadı çocuk okulu:ev.Okulun bahçesine oyun zilleri aktı.

“Öperdim ellerini kötüye çekilmese,” duvarın köşesin-de yalnız sümüklü bir mendil.

Ah,bir görseydiniz! “Yazmaya Orhan Kemal olacaktı.”

Mart,2016