Çayla Sohbetler 15

Zeki ORDU zekiordu.zekiordu@gmail.com

Birbirimize ne zamandan beri aşina olduk bilemem ama darılsak da küssek de bir şekilde yolumuz birleşiyor.

Son zamanlarda çay denilen o esrarlı içeceğin bana “dokunduğuna” dair bir kanaate ulaşmama rağmen; bu şekilde düşünmek de içime dokundu. Yani bana dokunuyor diye çaydan vazgeçmek olur muydu?

Bütün bunları düşünerek bu akşam çayı biraz az demleyeyim dedim. Çaydanlığı hazırladım, suyunu değiştirdim ve çayı koyduğum kaptan diğer zamanlara göre daha az miktarda çayı demliğe koydum.

O da ne? Bana çayı sakladığım kap manalı manâlı bakmaz mı? Acaba diğer zamanlara göre daha az çay demlememden bir manâ mı çıkardı yoksa.

Çayın suyunu kendi ölçüme göre demliğe koydum ama gözüm çayı muhafaza ettiğim kaptaydı. Tam o esnada elime telefonumu alınca çay kabı daha da bir tuhaf olmaya başladı. Kim bilir gelecek bir telefon kendine ait ilginin azalmasına sebep olabilir miydi?

Ben bir yandan ateşte duran demliğin ucundan çıkacak buharı gözlerken, diğer yandan da çay kabına bakıyordum. İçimden “Meyus olma bu saatte arayan soran olamaz” diyecektim ama vazgeçtim. Belli mi olur; tam çayı yudumlamaya yüz tutmuşken bir telefon.

Sırası mı şimdi?

Bazı şeylerin sırası olmaz ki…

Telefonda da sohbet ettik biraz. Konuşma sırasında ona çaydan bahsetmedim. “Ne yani ben yokken çayla mı muhabbet ediyorsun” demesin diye.

Ah bu yanlış anlamalar.

Neyse…

Çayla sohbetlerimiz devam edecek.