Hatice Satgun ve Yerel Kültür

Zeki ORDU zekiordu.zekiordu@gmail.com

Hatice Satgun’u sanal ortamda yapmış olduğu çalışmalardan tanıyorum.  Yüz yüze görüşmüşlüğümüz yok.

Ziya Paşa’nın;

Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz

Şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde

Günümüz söyleyişiyle hemen hemen; “Siz lafa değil icraata bakınız” demek.

Hatice Satgun Hanımefendi, kendi çapında kültürel faaliyetlere önemli katkıda bulunan çalışmalar yapmaktadır. Kah bir gazeteci, kah araştırmacı, kah bir haberci, kah bir belgesel yönetmeni olarak çıkıyor karşımıza.

Çok şeyde olduğu gibi tanıtımlar ve problemlerin durulması “Yakından uzağa” esasına dayalıdır.  Yakınlarını derdine çözüm gelmeden ülkenin başka yerleriyle uğraşmak hem insanı yorar, hem de arzu edilen neticeye ulaşamazsınız.

Bir Giresun sevdalısı olan Hatice Satgun; iline ait sosyal ve kültürel değerleri kendi çabasıyla uzaklara duyurmak için elinden geleni yapıyor. İyi de yapıyor hani. Her ilde böyle cansiperane çalışan kişiler olsa ülkemizin birçok problemi belki merkeze ulaşmadan çok kısmı çözüme ulaşabilir.

Tesadüfen Harşıt TV’de bir programı sunarken rastladım. Sonra programa mesaj yoluyla katıldım. İlşk görev yerimin Giresun’un Tirebolu ilçesi olması hasebiyle bu komşu ile karşı bir yakınlık hissediyordum.

Konusu ne olursa olsun, katkısı ne kadar olursa olsun millete yapılan hizmetin çok önemli olduğunu düşünenlerden biriyim. Kendimce ve kendi usullerime göre çalışmalar yapmaktayım. Ancak Hatice Hanımın yaptığı şekildeki çalışmaları yapmayı çok istememe rağmen başaralı olacağıma kani olmadığım için çalışma sahamı kendime göre belirledim.

Elinde profesyonel bir kamerası yok. Yanında asistan olarak ona yardımcı olan birileri yok, teknik donanımları yok ama o yine durmadan usanmadan çalışıyor. Beline bağladığı peştamalı ile sokaklarda gezerken bizler “Atalarımızın kıyafetlerinden biri de buydu” diyordu adeta. Eskiyle yeni harmanlayıp bize sunuyordu.

Şiirlerinden bahsetmeyeceğim şimdilik. O başka bir yazının konusu olur. Zaten onu tanıyanlar çok yönlü çalışmaların yanına bir de şiiri kattığını görecektir.

Geçenlerde “Yaylacılık ve Göç” başlıklı bir kısa belgeselini seyrettim.  Özellikle Gülşah Doğanay Hanımefendi’nin vermiş olduğu bilgiler karşısında hayretlerimi saklayamadım. “Yayla ve yaylacılık” kültürü üzerine konuşan Sn. Gülşah Doğanay Hanımefendi,  “yayla”nın başka dillerde karşılığı olmadığını, tercümesinin yanlış olduğunu tıpkı “yoğurt” da olduğu gibi tercüme edilmeden yazılması gerektiğini söyleyince bir akademisyenin görevinin sadece kürsüde ders vermek değil, toplumu da bilgilendirmek olduğunu öğrendim.

Hocamızın görüşlerini bize ulaşmasında emeği geçen Hatice Satgun Hanımefendi’ye de teşekkür ederim.

Her şey gönlünün arzu ettiği şekilde olsun.