HAYATA DAİR YAZILAR

Zeki ORDU zekiordu.zekiordu@gmail.com

Ne zaman okumaya dair bir konu olsa; her ağzını açan “Okumayan bir toplum” olduk diye başlıyor ancak bu sözü söyleyen de okumuyor. Konuşurken sanki kendisi hariçmiş gibi anlaşılıyor.

Yıllar önce bir veli toplantısına katıldım. Bu sefer toplantıda “veli” tarafında oturuyordum. Zaten birkaç gün sonra da öğretmen olarak veli toplantısı yapacaktım. Bu toplantıda benim çocuğumu da okutan öğretmeni dinleyecektim.

Toplantı bildiğimiz üzere başladı. Öğretmen önce genel konular üzerinde konuştu. Sınıfın durumundan bahsetti. Neler yapılabileceğine dair kendi fikrini beyan etti. Daha sonra da velilere söz hakkı verildi.

Normal olarak her veliden farklı istekler geldi. Ne de olsa kendi çocuğu da o sınıftaydı. Kullanılacak araç-gereçler başta olmak üzere, hangi yardımcı kaynaklara müracaat edilmesi gerektiğine kadar konuşuldu.

Bir ara konu çocukları ders dışı olan kitap okumaları konusuna geldi. Öğretmen tabii olarak öğrencilerinin ders kitabı ve kaynak kitaplar dışında da kitap okumasını tavsiye ediyordu. Bu gayet normal bir istekti hatta doğru bir istekti.

Bir veli ısrarla öğretmene kendi çocuğu için “Onunla özel konuş ve ona okuma ödevi ver. Ben ona ne kadar söylesem yapmıyor. Bizimle beraber televizyon seyrediyor” dedi.

Öğretmen makul ifadeler kullansa da veli ısrarla çocuğunun okuması için onu zorlamasını istiyordu. Ben ömründe birkaç kitap okumuş biri ve bir eğitimci olarak velinin bu ısrarını normal bulmuyordum. Öğretmen evin içine nasıl müdahale edebilirdi ki?

Toplantı bitince velinin yanı yaklaştım. Ona “Hanımefendi, sizi deminden beri dinliyorum. Öğretmene çocuğuma okuma için baskı yap diyecek kadar teklifte bulunuyorsunuz. Sizin evde kitap okunuyor mu? Siz kitap okuyor musunuz?” dedim. Bana “Ben öğrenci değilim ki niye okuyayım. Biz o işleri bitirdik” dedi.

Şaşkındım. Kendi yapmadığı iyi bir işi çocuğu için istiyor, hatta öğretmene bakı yapması içinde talimat veriyordu.

Günümüzde değil okumak, kitap okutan öğretmene “Bu çocuk test çözmüyor kitap okuyor” diyen veliler bile var.

Artık kimse okumanın bir işe yaramadığını düşünmeye başladı.

Ne hikmetse ağzını açan “Okumayan bir toplum olduk” diyerek söze başlıyor, eskilerin tabiri ile sureti haktan görünüyor.

Olduğumuz gibi görünsek daha isabetli olur.

Bilmişliğin alemi yok.

İyi seçimler, af edersiniz iyi okumalar…