Sevgiler Gurbete Çıktı

Zeki ORDU zekiordu.zekiordu@gmail.com

Medeniyet denilen ‘şey’ teknoloji ile anılmaya başlayınca bazı özellikleriz daha doğrusu güzelliklerimiz kaybolmaya yüz tuttu.

Eskile “İnsanlar doğdukları yerde değil, doydukları yerde olur” sözüyle bir dağılmanın kaynağını tespit etmişler besbelli.

Elbette günümüz dünyasında ‘yerleşik düzen’ mümkün değildir. Öyle ya eskiden ‘toprağa bağımlı’ bir hayat tarzından ‘ticaret ve memuriyete’ geçiş ile ‘doğulan ve doyulan’ yer de değişmeye başlamıştır.

Dün torununu severek büyüten ninelerimiz ve dedelerimiz artık torunlarını bayramdan bayrama, tatilden tatile, düğünden düğüne görebiliyor. O da her zaman mümkün değil. “Bu sene gelemiyor anne gelinin ve torunların ellerinizden öpüyorlar” haberi ebeveyn üzerinde nasıl bir tesir bıraktığını yaşayan bilir.

Günümüzde “Sen kimin kızısın, sen kimin oğlusun” sorusuna verilen cevap yeterli olmuyor bazen. Akabinde tekrar bir soruyla karşılaşabiliyor muhatabımız: Dedenin ismi ne?

Yarım asır önce nüfusun çoğunluğu köylerde iken, bu zamanlarda köylerde olan nüfus azaldı. Zaten köy de köy olmaktan çıktı. Birkaç ihtiyarın doğduğu toprakları terk etmemesi haline düştü. Cuma günleri haricinde camilerde din görevlilerinin bile olmadığı oluyor. Evler hane olmaktan çok barınılan mekânlar oldu.

Evleri hane yapan çocuk sesleriydi. Günün bitiminde bir sobanın başında toplanmalarıydı. Sabahları ve akşamları sofraya beraber oturup beraber kalkılmalarıydı. Kısaca sıcak bir yuvaydı ve bu sıcaklık sadece sobanın verdiği sıcaklık değildi.

Haberleşmeler önceleri mektup, sonra telefon, daha sonra haber yollama yoluyla oluyordu. Şimdi ise mesajlar yoluyla oluyor. Bir de sureti haktan görünüp “Attığım maili okudun mu” diye sorulması yok mu; sanki hasmının beşli mavzer dedikleri silahından can evini vuran mermi…

Bayramları tatil hükmünde gördükten sonra hüviyeti bizler tarafından kaybolması sene de birkaç defa da olsa aile toplantılarına imkân kalmadı.

Kısacası sevgilerimiz de gurbete çıktı.

Sevdiklerimizin ne olduğu tam olarak belli değil. Kredi kartları, banka hesapları, taksit dökümleri, filan ihale, falan iş ortaklığı…

-Demek Hacı oğullarının Mevlüt vefat etmiş öyle mi?

– Kurtulamadı garibim. Bakanı da yoktu zaten. Evlatları gurbette iş, güç işte. Konu komşu da bu kadar ilgilendi…

-Yeni duydum. Çok üzüldüm.( Bu durumda çok üzülmek icap ediyor.)

Kısaca sevgilerimiz gurbete çıktı bizim.

Zaten neyi sevdiğimizi de bilmiyoruz ya.

-Az sabretseydiniz filancanın oğlu da talip olacakmış kızınıza.

-Tüh kaçırdık onlar daha zengindi değil mi?

– Teyzenizin oğlu vefat etmiş hasta mıydı?

– Öyle mi? Ne zaman yahu?

Yaşıyoruz… Öylesine…