Ünyetv.net Yazarları

Gençliğimize Güveniyorum

Hatice Satgun (Giresunî) Dünyamızı kasıp kavuran korona salgını hayatımızın bütün alanlarını olumsuz etkilerken, içinde bulunduğumuz pandemi sürecinde, eğitimlerine çoğunlukla online olarak devam eden gençlik, acaba ne kadar verimli eğitim alıyor ve buna bağlı olarak da acaba ne kadar başarılı oluyor? İşte bu sorular... devamını okuyun

HATİCE SATGUN İLE KÜLTÜR ÜZERİNE

Herkesin bir meziyeti, bir merakı ve bir meşguliyeti vardır.  Boş duran insanın kendisi dâhil hiç kimseye bir faydası olmaz. Bir toplumun; kalkınması, ilerlemesi, inkişaf etmesi, terakki etmesi, dünya üzerinde söz sahibi olması için bazı değerlerinin farkında olması gerekir. En azından kendini bilmesi gerekir.  Koca Yunus... devamını okuyun

YOSUNLU MERDİVENLER

Puçuklu sokaktayız. Mihmandarımla birlikte tarihe yolculuk yaptıktan sonra oradan ayrılma zamanı gelmişti. Nelere şahit olmadık ki o sokakta.  Yıkık dökük evler, kırık camlar, çökmüş damlar, üç ayrı devre ait ilaveler, evini terk etmemiş vatandaşlar… Yürümekten çok yalnızlıktan aşınmış yollar… O yollar belki... devamını okuyun

HAYALLERE SAHİP ÇIKMAK

Bitlis’te yeni olduğum zamanlar.  Ben hem okula hem şehre alışmaya çalışıyorum. Okulun ilk günleri. Nerde kalacağımı bilmediğimden yeteri kadar eşya getiremedim. Bir süre Bitlis Öğretmen Evinde kaldıktan sonra belletici öğretmen olarak görevlendirildim. Bu da hep okulda kalacağım demekti. Adettendir ilk girdiğimiz... devamını okuyun

Çayla Sohbetler – 8

Sohbetin esası muhataptır. İnsan kendi kendine sohbet edebilir mi? Kendi kendine düşünülür ama sohbet edilmez. Peki, yalnız kalınca ne olacak? İnsan buna çare üretmiş. Derdini dinleyecek, sırrını saklayacak bir yaren aramış. Aramış aramasına ama bulmak kolay mı? Çay sessizce “Ben varım” demiş… Sonra yalnızların... devamını okuyun

Tirebolu’da Kadın İsimleri

Dünyanın neresinde olunursa olunsun doğan her bebeğe isim verilir. Belki “Dünya vatandaşlarının” tek ortak noktası budur. Bir çocuğun nüfusa dahi verilmediği zamanlar oluyordu ülkemizde. Şayet erkekse askerlik çağında, kız ise evlenirken bir kimliğe sahip olma mecburiyeti vardı. Her çocuk aynı hayat seyrinde... devamını okuyun

İki Bisküvi Arasındaki Gönül

Çocukluğumuzun en ihtiyaç olmayan en özel yiyeceklerindendi. Temel gıda maddesi değildi. O zamanlar market denilen nevzuhur ticarethaneler yoktu. Bakkal amca her malın bir kenarına “gönlünü” koyarak satıyordu. Bakkallarda temel ihtiyaç maddeleri bulunurdu. Şeker, tuz, sıvı yağ, buğday unu, zeytin, peynir gibi temel gıda... devamını okuyun

Çayla Sohbetler – VII

Artık odun alevinde çay demlemek zordu. Bunun tek çaresi “gönül alevinde” demlemekti. Bir ocaklıkta hazır bulunan sıcak suyla hazırlanıp, ocaklığın külünde demlenmeye bırakılan çayın tadı nasıl aynı olabilirdi? O imkânı şimdi kaybettik. Artık hayatı kolay yaşıyoruz. Kolay ve tatsız… Çay yine demleniyor.... devamını okuyun

Çayla Sohbetler- VI

Aslına bakarsanız birçok şey gibi çay da şehir hayatına geçildikten sonra özelliğini kaybetti. Eskiden akşam karamadan az önce evlerimize girer, bazı lüzumlu işlerden sonra kendi kedimizle kalırdık. Geceyi renklendiren tek şey misafir; misafirin en önemli özelliği ise muhabbetti. Misafirin bu “muhabbet” ikramına karşı... devamını okuyun

Üç Nokta

“Derdime vâkıf değil canan beni handan bilir Hakkı vardır şad olanlar herkesi şadan bilir Söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil Çektiğim âlâmı bir ben birde Allah’ım bilir.”   Fuzûlî’ye ait mısralar bunlar. En meşhuru da “Söylesem tesiri yok sussam gönül razı değil” mısraı. Tam... devamını okuyun