YUNUS EMRE TÜRBESİ ÜZERİNE…

Mehmet Emin DANIŞ m.emindanis@hotmail.com

Üç ay önce geldiğim, ancak sağanak yağışların müsaade ettiği kadarıyla gezebildiğim Ordu’nun Ünye ilçesinde bulduğum ilk fırsatta edebiyat tarihimizde özel bir yeri bulunan Şeyh Yunus Emre’nin türbesini ziyaret ettim.

Elbette, Sultan Alparslan’ın 1071’deki Malazgirt zaferinin ardından dinimizin Anadolu’da dalga dalga yayılmasında Şeyh Ahmet Yesevi, Mevlana, Hacı Bayram-ı Veli gibi erenlerle aynı dönemde yaşamış, halkın daha rahat anlayarak özümseyeceği şiir ve deyişleriyle halkın gönlünde önemli bir yer edinmiş olan Şeyh Yunus Emre’nin 10 ayrı yerde türbesi bulunduğu ifade ediliyor… Ancak, bir kervanla gelip yaklaşık 3 yıl kaldığı Karadeniz’in incisi Ünye’de bulunan türbesinin kesin mekan olma ihtimalinin altını çizen araştırmacılara göre Ünye’de metfun olması kuvvetli bir ihtimal…

Tabi, konumuz Şeyh Yunus Emre’nin nerede metfun olduğuyla alakalı değil; bu konu tarihçilerin meselesi… Benim değinmek istediğim Şey Yunus Emre’nin Ünye’deki Türbesi ve Külliyesi’nin bulunduğu muhteşem mekan…

Ünye ilçe merkezine 3 kilometre mesafedeki doğal manzarasının görülmesini, buz gibi suyunun tadılmasını ve havasının teneffüs edilmesi gerektiğini ifade etmek istiyorum…

Kimler planlayıp dizayn etmişse çevre harikası bir mesire alanı oluşturmuşlar, külliyenin girişinden itibaren yol boyunca Şeyh Yunus Emre’nin şiir ve deyişlerinden oluşmuş kitabeler konulması da ayrı bir incelik… Ziyaretçiler yol boyunca o muhteşem dizeleri bir kez daha okuyup hayatın her alanında faydalanabileceği bilgiler ediniyor.

Temizliğiyle de takdir ettiğim çevrede çöp görmemiş olmak yöre halkının ayrı bir özelliğinin de işaretiydi… (Ünye’de genel olarak çöp ve benzeri atıkların gelişi güzel atılması söz konusu değil, maşallah her yeriyle temizlik örneği bir ilçede olduğumun altını çizmek istiyorum.) Tuvaletlerin sayısı az olmasına rağmen temizdi, şadırvanında tüm sabunlukların dolu olması da ayrı bir incelikti… İlgilileri tebrik ederim.

Hani “kadı kızında da olabilecek kusur yok muydu” derseniz, elbette var: Maalesef ziyaretçilerin dinlenmesi için ayrılmış alan yetersiz. Girişten itibaren sağlı-sollu aile kabristanlıkları bulunduğundan külliye bahçesinde ailelerin dinleneceği, çocukların oyunlar oynayacağı alana pek yer kalmamış… Adeta tüm ziyaretçilerin Külliyenin girişinde bulunan özel tesislere mecbur bırakıldığını gördüm. Elbette bu da büyük bir sorun değil ama bu özel işletmeler de zaten kısıtlı bir alanda hizmet veriyor, özel mülkiyet sayılan bu işyerlerindeki çocuk oyun alanı küçük... Umarım bu sorun da en kısa zamanda giderilecektir.

Mehmet Emin Danış