KIŞ ORTASINDA BAHAR YAZILARI

Güngör YÖRÜK gungoryoruk@hotmail.com

Aklıma 12 Eylülde yazılanlar geldi bir ara.

Ülkede darbe olmuş…

Kimse darbenin ne olduğunu bilmiyor daha önce.

Her ne kadar ülkede “başbakan” ve bazı “bakanlar” idam edilmiş olsa da televizyon falan olmadığı için sanki masal gibi.

O zaman basın zaten sivil emir-komutada.

Derken tutuklama ve idamlar geliyor art arda.

Gazeteler ne yazsın şimdi.

Evren gürlüyor bir taraftan.

Mevsim güz yani mektep kitaplarına göre sonbahar.

Biri eline almış “tabancayı” sallıyor tepede.

Okur-yazar insan da var ülkede.

Gel de yaz şimdi.

Gazeteciler bulmak için çok kafa yordular mı bilmem ama yazacak şeyi buluyorlar.

Ne mesela?

“Bahar geldi…”

Ne yapsın adam.

Tıkılmak var işin sonunda. Mecburen güz vaktinde çiçekten, böcekten bahsedecek.

Var mı başka yolu?

Var!

İçeri tıkılmak tabii.

İşin kolayı bulunuyor ve kışa girerken bahar yazıları yer alıyor gazetelerde.

İyi de oluyor hani diyeceğim ama çorbanın suyu tükeniyor bir zaman sonra.

El alışık değil öyle romantik yazılara.

Konu bitiyor. Yani tükeniyor.

Alışmış zaten bir şeyleri ya örmeye ya da yermeye.

Ya her şeye itiraz edeceksin, ya da borazancılık yapacaksın.

O zaman ortadan konuş, yaz diyebilirler.

İşte o hiç olmaz. diğerleri kendini savunacak birilerini bulur da ortadan yazanlar “ortada” kalır.

Durum vahim yani.

Kısaca kış ortasında bahar yazıları yazmak zor.

Durup dururken nereden aklıma geldiyse artık.

Bizimkisi ne yazısı oldu bilmem ama yazdık işte.

Kış ortasında hatıra yazmak da iyi oluyor hani.

Hatıra bu, yaşanmış olaylar.

Ben yapmadım ya darbeyi…