Bir Güzel-“Çevreci”- Babaanne

Misafir Kalem unyetv@unyetv.net

Güzeller güzeli akrabam ve çocukluk arkadaşım Gülen Yangın erkenden evlat evlendirince “genç babaanne” oluverdi.

Gönlüde kendisi gibi güzel olan bu arkadaşım dünyalar güzeli torunu maviş Benan’ı o kadar çok seviyor ki bu sevgi ile her imkanı olan torunun bir de “tertemiz bir dünyada yaşamasını istiyor. Bu bilinç ile sık sık çevresinde ki insanları ikaz ediyor;

“…tatlı suyu çok dikkatli kullanın, ziyan etmeyin yirmi yıl sonra tatlı su daha da azalacak, torunum yaşamında tatlı su sorunu yaşamasın…”

“ …kağıdı az kullanın, her kağıt ürünü için kesilen ağaçlar dünyanın akciğerleri, torunuma oksijeni bol bir dünya kalsın..”

“…kağıt mendilleri, peçeteleri, naylon poşetleri az kullanın torunuma çöplük bir dünya kalmasın…”

Her fırsatta bu cümlelerle etrafındaki herkesi ikaz etmek için güler yüzle kullanan arkadaşımı çok takdir ettim. Çünkü bizim tanıdığımız babaanneler ”benden sonra tufan” zihniyeti ile daha çok öteki dünya için çaba gösterdiğinden bu bilinçte, hakikaten duyarlı olan arkadaşımın manevi yönde de bilinçli bir insan.

Düşünsenize tüm büyükanneler bu dünyanın sorunlarının bilincinde “çevreci insanlar olarak “ bilinçsiz ve duyarsız insanları durmadan usanmadan tatlı dille ikaz ediyorlar. Çok şey değişir çevre adına, onların yetiştirdiği bilinçli çocuklara ve torunlara temiz ve en azından jeolojik sorunları olmayan bir dünya bırakmak hepimizin görevi.

Sevmenin ve sevginin gücünün verdiği cesaretle, en güzel değerleri koruyucu şemsiyesi altına gördüğünüz gibi temiz bir dünya ile ilgili evrensel umutları sığdırabiliyor bu bilinçli arkadaşım. Darısı tüm büyükannelerin başına.

Bir Güzel Fikir-Gönüllü Zabıtalık-

Bir başka güzel arkadaşım –ki Ünye’ye geldiğimden bu yana tanırım kendisini-sevgili Emine Dokgöz bir güzel fikir söyledi.

“Aynur ben gönüllü zabıta olmak istiyorum”

“Aaa ne güzel bir fikir bu Emine“

“İnsanların özgürce bu kenti kirletmelerine dayanamıyorum. Her sabah sahilde ki, meydanda ki çekirdek kabuğu yığınlarını görüp çaresiz kalmak istemiyorum.

Yanı başımdan geçerken sigara paketini fırlatıp atan insanları ikaz etmek istiyorum, “sana ne?” derse de belgemi çıkartıp “ben gönüllü zabıtayım, belediyeden yetkim var bu çöpü buraya atamazsın” demek istiyorum. Bunun içinde belediyeden bir yetki belgesi istiyorum.

Bence de çok güzel bir fikir bu. Emine Dokgöz gibi daha birçok olaya gerçekten üzülen, müdahale etmek isteyen birçok insan var. Şimdi;

“Sn. Ahmet Arpacıoğlu, belediyeye yardımcı olmak isteyen insanlar için böyle bir imkân yaratırsanız bu belgeden almak isteyen çok kimse olacaktır. Ayrıca bu belgeler Ünye Belediye Meclisi onaylı olursa daha da bir anlamlı olacaktır. Gidiş yolunu bilemiyorum ama şahsınızın ve belediyemizin bu fikre sıcak bakacağını umuyorum. Saygılarımla.”

1001 Güzel Düğün

Malum Temmuz ayı. Ünyeli olup Büyükşehirlerde ve yurt dışında yaşayanlar gelir, üniversite öğrencileri evlerine döner Ünye bir kat kalabalıklaşır. Niksar, Amasya, Tokat, Çarşamba’dan tatilciler gelir bir daha bir kat daha kalabalıklaşır Ünye. Aslında durum tüm Doğu Karadeniz kıyılarında ki yerleşmelerde böyledir.

Düğünler de bu aylarda yoğundur. Eş dost akraba gelebilsin, düğüne katılım kolay olsun diye.

1001 gece masalları gibi düğünler oldu yine bu ayda. Birbirinden güzel gelinler. Birbirinden yakışıklı damatlar. Yeni nesil toptan güzel. Düğünlerimiz de artık daha bir önemli ve özenli. Park sorunu ses düzeni hariç.

Düğünlere ve kına gecelerine birbirinden güzel dekorlar ve aktiviteler de eklenince, katın üstüne yaz gecelerinin tatlı meltemlerini, Ünye manzaralarını birbirinden güzel ve mutlu düğünler yaşadık hepimiz.

Benim için biraz daha anlamlıydı bazı düğünler. Arkadaşlarımın çocukları, çocuğumun arkadaşları ve doğduklarından bu yana tanıdığım gençleri düğünlerinde izlemek bambaşka bir duygu.

Bazı düğünlerde de ilkleri yaşadık kentimiz adına. Sevgili Fikriye ve Sami Atik oğulları Can’ı Selin’le evlendirdi. Düğünlerine katılanlara Ünye’deki yerel bir gazeteye verdikleri ilan ile teşekkür etmişler. Hastalıkta ve cenazelerimiz de bizi arayanlara basın yolu ile teşekkür etmek adettendir de düğüne katılanlara teşekküre ben ilk kez rastladım.-ya da ben öyle biliyorum- ve çok doğru buldum.

Sevgili Safiye –Hasan Basri Durak, kızları Emine’yi Oben ile evlendirdi. Emine’ciğim kınasına kültürümüzden bir etkinlik katmış.”Üsküdar’a Giderken “ şarkısının müzikal –dans versiyonu giriş olarak uygulanmış-ben izleyemedim-ama çok da beğenilmiş.

Sevgili Kevser-Aydın Tan kızları Elif’i, sevgili Ayhan ve Basri Görgülü’nün oğlu Can ile evlendirdi. Nikahlarında şahitlerin ikisi de bayandı. Fikriye Atik ve Zeynep Durak. Hani hep protokolden birileri veya aile büyükleri, yada ekabir eş dost akrabadan yaşı büyük beyler şahit seçilirdi bu bir prestij idi. Nikahı da mutlaka beyler kıyardı. Oysa gençler şimdi arkadaşlarını daha çok tercih ediyorlar. Bu kez nikaha hep bayan eli değdi. Yine yanılmıyorsam bu durum da bir ilk di kentimiz evlenmeleri adına.

Her iki Can’ da, Emine’de Elif de gözümüzün önünde büyüdüler. Her yaşlarına şahidiz ama Elif’in yeri de biraz farklıdır bende. Hani bir söz vardır ya “elime doğdu” diye doğduğunda doktor elime verdi elif bebeği ve zeytin zeytin bakıyordu. Gelinlikle görmek de nasip oldu.

Bu yıl yine sevgili Nazlı-Hasan Şenalp canım kızım Derya’yı, sevgili Selma-Ayhan Yılmaz kızları Emine’yi evlendirdiler. Hepsi de mutlu olsun.1001 gece masalları kadar renkli hayatları olsun.

Sokrates’in dediği gibi “evlenin evlenin ya mutlu olursunuz ya da filozof olursunuz” Kendisi çok mutsuz bir evlilik sonucu filozof olmuş. Bu konuda kimse filozof olmasın herkes MUTLU OLSUN.

Yazlık yazılar bu kadar yeter. Haftaya dönüyoruz siyasete. Nerede kalmıştık? Anarşi ve kaos.