Yayınlanma Tarihi: 4 Ekim 2019 — okunma
1869, 1870 ve 1871 yılları Salnâme-i Vilâyet-i Trabzon ciltlerinden yararlanarak Fatsa ve Ünye için aşağıda kimi değerlendirmeler yapılmaya çalışılacaktır. Devletin bazı giderlerine karşılık bu iki yerleşim biriminden topladığı vergiler de şu şekildedir: Mal Vergisi, Âşar (Tarım Vergisi), Harçlar vb. Vergiler; Fatsa’da 633.021 kuruş, Ünye’de 458.149 kuruş. Gümrük Vergisi, Fatsa’da 88.867 kuruş, Ünye’de 112.401 kuruş. Bu veriler de açıkça göstermektedir ki 125 yıl önce de Fatsa devlete, Ünye’den daha fazla vergi ödemektedir. Gümrük Vergisi’nin Ünye’de Fatsa’dan fazla olmasının nedeni, o yıllarda Fatsa’da olmayan Liman Reisliği’nin Ünye’de bulunmasıdır. Devlet mahkemeleri, Rüsûmat Müdürlüğü, Liman Reisliği, Askerî Birlik hep Ünye’dedir. Dolayısıyla devlet Ünye’ye daha fazla kaynak akıtmaktadır. Aradaki farkın fazla olmasına Ünye’nin o yıllarda kaza, yani ilçe olması, Fatsa’nın henüz ilçe olmaması neden olmaktadır. (Kaynak: MİSTEPE, M. Ufuk – 125 Yıl Önce Fatsa ve Ünye, Ünye Vizyon Gazetesi – 4/11 Mayıs 2010, Yıl: 3, Sayı: 97)26
Fatsa, yakın tarihimizde ve Osmanlı kayıtlarında her zaman devletine daha fazla Gelir Vergisi ödeyen konumunu muhafaza etmiştir. Hal böyle iken Kendir Hası olan Ünye’nin bir takım gelir muafiyetleri ile gümrük ve liman üstünlüğü Ünye’ye daha fazla yatırımın gelmesinin âmili olmuş.. bu da Fatsa’yı ekonomik açıdan olumsuz etkilemiştir.
Buna göre; Ünye Memuriyeti’nde müskirat (içki) resm-i bey’iyesi 1.090, resm-i miriyesi 5.058, tuz kıyye miktarı 506.329 ve esmanı (bedeli) 367.092, duhanın (tütün) resm-i bey’iyesi 1.652, ihraç olunanı -, dahilde sarf ve itlâf olunanı 137 ile dahilde sarf olunan resm-i mürüriyesi 1.588, gümrük rüsumu 112.401 ve toplam hâsılatı 48.883 kuruş’tur. [Kaynak; Trabzon Vilâyeti Salnâmesi (H. 1287 – M.1870), sh. 108 – 109].20
Samsun Rüsûmât Müdiriyeti Mülhakatı (Samsun Gümrük Müdürlüğü’ne Bağlı Yerler): Bafra, Alaçam, Çeharşenbe, Terme, Ünye (Memuru Şükrü Efendi, Kâtibi Ahmed Efendi) ve Fatsa Memuriyetleri (sh. 71).
Ünye sahilinde inşâsı kararlaştırılan iskelenin inşâ masraflarının ödenmesiyle geçeceklerden alınması kararlaştırılan ücretin niceliğini beyan edici tanzim olunan tarifenin gönderildiği ifadesine dair Trabzon vilâyetinden cevaben gelen yazı 26 Temmuz 1870 tarihinde okunup mütalâa olunmuştur. (BOA.ŞD 1826/3)5
1872 tarihli Trabzon Vilâyeti Salnâmesi verilerine göre deniz bağıntısı dolayısıyla Ünye’de Karantina Müdürlüğü vardı. Müdür Vekili Osman Efendi idi. Ünye Liman Reisi de Kolağası Ali Kaptan idi.26
Mustafa Efendi’nin oğlu Tahsin Efendi, 1289 senesi Receb-i şerifin gurresinde – 23 Ağustos sene 1288 (M. 4 Eylül 1872) – Ünye’de tevellüt ettiği nüfus tezkire-i Osmâniyesi’nde muharrerdir. 1311 senesi şehr-i Rebiu’l-Evveli’nin 24’ünde – 24 Eylül sene 1309 – 25 yaşında iken mülâzemetle Dersaadet mülhakâtı Rüsûmât Nezâreti’ne kabul ve 312 senesi şehr-i Zi’l-ka’desinin 26’sında – 8 Mayıs sene 1311 – 175 kuruş sülüsân-ı ma’âş ile önce Mudanya ve sonra Kartal Rüsûmât Müdüriyeti tezkire muharriri vekâletine ve ardından Marmara Rüsûmât Kitâbeti’ne ve Silivri Rüsûmât Müdüriyeti mübessirliğine nakl edildi.27
1870 yılında yapılan iskele, devamlı kullanıldığından dolayı 5 yılda yıpranmış ve harap bir hale gelmiştir. İskelenin yeniden yapılması gündeme gelmiş ve 20 Haziran 1875 tarihinde gündeme gelen iskele, 1870’de Belediye Meclisi tarafından inşâ edilip “mürur zaman” yani zamanla harap olduğundan, bunun için 5.980 guruş tamir masrafı olacağından, bu paranın Belediye Sandığı’ndan karşılanması ve bu sandığın paraları da insan, hayvan ve eşyalardan alınan vergilerle toplanacaktır. (BOA.ŞD. 1829/12)5
Trabzon Vilâyeti Sâlnâmeleri’nde H. 1290 / M. 1873 (V. Cilt) ile H. 1295 / M. 1878 (X. Cilt) arasında yer alan altı sâlnâmede Canik sancağı ve Ünye kazası yer almamaktadır. Çünkü, Canik sancağı 1872’de müstakil liva haline dönüştürülerek Trabzon vilâyetinden ayrılmıştır. Canik’in müstakil bir mutasarrıflık olarak herhangi bir vilâyetin bünyesine dahil edilmeden gayrî mülhak olarak idare edilmiş olması nedeniyle bu dönemde onu idarî statüde Sivas vilâyetine bağlandı biçiminde aktarılan tüm bilgiler gerçeği ifade etmemektedir. Bu itibarla Canik sancağı ve Ünye kazası, 1873 – 1878 yılları arasında Trabzon ve Sivas Vilâyet Sâlnâmeleri içeriğinde yer almamıştır. Canik sancağı ve Ünye kazasına ait rakamsal verilerin ancak Sâlnâme-i Vilâyeti Trabzon’un H. 1296 / M. 1879 tarihli XI. Cild’inde detaylı olarak zikredildiğini görüyoruz.
Bu arada Sultan II. Abdülhamid Han döneminde Trabzon Rüsûmât Binası’nın 1882 – 83 yıllarında yapıldığı notunu da düşelim.
‘Türk Parlamento Tarihi’ adlı eserin 7. cildi, 1059. sayfasında şunlar yazılıdır: Fevzi (Kızılmelek) CUBUK, 1898 (1314)’de Trabzon’un Çarşı Mahallesi’nde (004, 0045) doğdu. Tokat’ın Meydan Mahallesi’nde (021/2, 15, 114) nüfusa kayıtlıdır. Babası Ünye’de Mumhane Rüsûmâtı kâtibi Çubukcuoğlu Ali Efendi, annesi Melek Hanım’dır.
Devam edecek
KAYNAKÇA :
20 ÇALIK, MUSTAFA – Tarihi, Sarayı, Konakları, Kadıları, Hattatları, Fındığı, Mısırı ve Gemiciliği ile Ünye, Avrupa Yakası Ünyeliler Derneği, İstanbul, 1999, 272 sh.
26 GÜVEMLİ, Prof. Dr. Oktay – Doğu Karadeniz ve Ordu Üzerine, ORSEV Yy.: 4, Genel Dizi 1, I. Bas., Haz. 1995, 188 sh.
27 DAĞDELEN, İrfan – Sicill-i Ahval Defterlerinde Ünye Doğumlu Osmanlı Devlet Adamları, İstanbul Ünyeliler Derneği (ÜNDER) Yayınları, 2004, 160 sh.
29 EMİROĞLU, Kudret – Trabzon Vilayeti Salnamesi / 1869, Cilt 1, Trabzon İl ve İlçeleri Eğitim, Kültür ve Sosyal Yardımlaşma Vakfı Yay., Haziran 1993, 222 sh.
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.