Ünye’nin Kalbi

Misafir Kalem unyetv@unyetv.net

Sosyolojik bir vurgu olarak bugün kırsal Türkiye’nin yerini varoşlar Türkiye’si …..

Dolayısı ile çok kısa sürede hızla kentlileşen Türkiye, hızla artan nüfus ile bugün kalabalık ve beklentisi yüksek kitlelerin ülkesidir.

Nüfus planlaması ile kalkınma planlaması örtüşmediği içinde iş sahibi olmak zor ve uzun meşakkatli yıllar gerektirmekte.

Kitlesel birçok sınava yönelik eğitim ve diğer çalışmalar esnasında büyük oranda ihmal edilen kişisel gelişim ve faaliyetlerden yoksun nüfus ile yaşam tümden zorlaşmakta.

Her türlü çevre duyarlılığından yoksun nüfuslar ile kirli çevrelere, şehirlere, akarsulara, kıyılara, göllere ve hatta havaya sahip olarak yaşamaktayız.

Yaşamı zorlaştıran kurallara uymamak, gıda güvenliğine aldırmamak, kalabalık kuyruk alt yapısız kent ve banliyöleri eklenince git gide içinden çıkılmaz haldeki hayat mücadelesinde psikolojisi bozuk yığınlar kentlerin psikolojisinin de aynası olmakta.

Böylesi problemli kentlerden birisi olan Ünye’nin kalbi nerededir sizce.

Bence o ‘’yalı’’ dediğimiz ufacık koyda alır. Çekin alın o minik koyu ( Monokoyu Mana’ca yapan minicik koy kadar) geriye vasat bir kıyı kalır.

Peki, kentin meydanı, kalesi, asar kayası, çamlığı ‘’ Ünye’nin kalbi’’ neden buralarda değildir. Kalp vücudun beyne yakın yerinde alır. Peki, o kalbin çalışması için bir can gerekir yani ruh.

Ruhu nasıldır Ünye’nin? Kaç türlü insan ahlakı varsa o kadar ruh çeşidi vardır. Ruhu kara, ruhu aydın, ruhu güzel, ruhu paramparça v.b gibi.

Ünye nin ruhunu ne temsil eder sizce. Bence çok çok bir kendine özgün doğallıktır bu temsilci.

Ama kendine özgü, özgün bir özellik olmalıdır.

Yeşillik, mavilik, doğa diyecek olursanız tüm kıyılarda var bu özellikler.

Tarihi desek, birçok şehir de Ünye’den eski ve renkli tarih var.

Nedir o zaman, eski Ünye’dir. Eski Ünye’de kullanılan, mimarisinde kullanılan taştır.yine kendi bağrından çıkan doğallıktır.

Ünye taşıdır, Ünye’nin ruhunun en güzel yansıması. Mavi denizin kıyısında, Akdeniz yeşilliklerinin hatta meyve bahçelerinin içinde birer biblo gibi saklanan Ünye evleridir.

O evlerde yaşanmış güzide insanlar ve o insanların anıları, bahçeleri, sarnıçları, diş kapıları sokakları, mahalleleridir. Dar geçeli ve korunaklı.

Bu gün o ruhtan yıpranmışta olsa bazı parçaları mevcuttur. Bitkisel hayatını makineye bağlı sürdüren bir kent, ruhu yokmuş psikolojik bir hasta beyninin kıvrımlarına ulaşabilecek umut olup geleceğe cevap vererek canlanabilir.

Hatta dibe vurmuş olmanın, kaybettiklerinin kıymetini anlayarak son anda yumuşak kumlara yorulup, denizi bile bulandıran ‘’ son güç tekmesi’’ ile yeniden kazanılan hız ile iyileşirken, kaybedilenleri bir

bir toplayarak başka hasta kentlere de örnek olmanın ideal tedavisine önce Ünye Taşı ile başlar.