ÇOCUK KALBİ TEKKİRAZ’DA ATARKEN

Zeki ORDU zekiordu.zekiordu@gmail.com

Her seyahate çıktığımda mutlaka bir sürprizle karşılaşırım. Tabii bu sürprizlerin güzel olanı insana mutluluk veriyor.

Bundan 11 sene önce ayrıldığım Akkuş ilçesini ziyaret etmek için yola çıktım. Tam otuz dokuz sene öğretmenlik yapmış biri olarak yolumun üzerinde bulunan okullara uğramak gibi bir alışkanlığım da var.

Ünye’den yola çıktıktan sonra ilk durak yârim İnkur Ortaokulu oldu. Orada biraz vakit geçirip yoluma devam ettim. Tam Tekkiraz sınırlarına girdiğimde “Şehir merkezi” yazan yerden yoluma devam ettim. Biraz gittikten sonra “Tekkiraz Çok Programlı Anadolu Lisesi” tabelası önünde durdum.

Tekkiraz’da bir lise olduğunu biliyor ama yerini bilmiyordum. Bahçe içinde asude bir okuldu. Yalnız önünde öğrenci sayılacak yaşta çocuklar vardı. Hatta bazı kişiler de vardı. Sanki okul zamanı gibiydi. Aylardan ağustos olması yaz tatili demekti. Öyleyse bu kalabalık nedendi?

Hemen okulun yolunu tuttum. Beni mütebessim çehresiyle öğretmen olduğunu söyleyen bir kişi karşıladı. Ne için geldiğimi sordu. Daha sonra müdür odasına doğru yöneldim.

Okul Müdürü Numan Dindar adında biriydi. Önce soyadından yola çıkarak tanıştık. Ortak tanıdıklarımız vardı ve en azından ismen birbirimizi tanıyorduk.

Numan Dindar ile eğitim ve kültür üzerine sohbet ederken okulda olan faaliyeti sordum. Bunun üzerine daha önce aynı okulda beraber çalıştığım ve faaliyetin öncülüğünü yapan Ayhan Kapıcı geldi yanımıza. Ayhan Hoca okulda bir proje üzerinde çalıştıklarını söyledi. Projenin ismi ise “Mevsimlik Fındık Tarımında En Kötü Biçimdeki Çocuk işçiliğinin Sona erdirilmesi” projesi idi.

Yani çocuk işçiliğinin engellenmesi için yapılan çalışma. Ayrıca bu grupta bulunan çocukların dezavantajları ve bu olumsuz durumun mümkün olduğu kadar çocukların lehine çevrilmesi.

Aynı durum “Mevsimlik işçi çocukları” için de geçerli.

Bu çocuklar; sosyal, sportif, beslenme ve diğer konularda bilgilendiriliyor. Boş zamanlarını verimli geçirmenin yolları gösteriliyor vs…

Ben konuyla ilgili bilgi alırken okula sağlık kurallarına riayet edilmiş bir şekilde yemek geldi. Gün boyu “farklı” bir eğitim alan çocuklar hem sağlıklı beslenecekler, hem de bu sürede dinlenmiş olacaklardı.

Okuldan ayrılırken “İyi ki uğramışım bu okula” dedim. Okula uğramasaydım böyle bir çalışmadan haberim olmayacaktı. Bu faaliyeti; çalışma Bakanlığı, Milli Eğitim Bakanlığı ve Uluslararası Çalışma Örgütü” rehberliğinde yapılıyordu.

Güzel şeylerin olması insanı yarınlar için umutlandırıyor.

Bu faaliyete öncülük ve rehberlik eden herkese bir eğitimci olarak teşekkür ederim.

Siz hacimlerine bakmayınız. En büyük kalp çocuk kalbidir… On

u kırmayınız.