Ünyetv.net Yazarları

Bir Doğulu Filozof (3)

Bildiğim kadarıyla Ömer Hayyam bizde aşk ve şarap şairi olarak ünlenmiştir. Doğrusunu isterseniz ben de onu ilk olarak bu konuda yazılmış dörtlükleriyle tanımıştım: “Bizim şarap içmemiz ne keyfimizden,/ Ne dine, edebe aykırı gitmemizden;/ Bir an geçmek istiyoruz kendimizden:/ İçip içip sarhoş olmamız bu yüzden.”... devamını okuyun

Gönülde Gezen Sensin

Ah bu türküler! Türküler bizim “gönül coğrafyasının” aynasıdır. Öyle şeyler dile gelir ki ciltlerce kitaba bedel. Hem sözleri hem nağmesi anlatmak isteyip de anlatamadığımız şeyleri anlatır. Söyleyemediklerimizi söylerler. Nağmeleri gönülden gelir, gönle girer. Bir mısra veya birkaç damla yaş… Ne fark eder... devamını okuyun

Bir Doğulu Filozof (2)

Bir ömür içinde insan düşüncesi elbette çok değişebiliyor. Dörtlüklerinden de anlıyoruz ki Hayyam da hayatı boyunca büyük değişiklikler geçirmiş. Bu kadar sağlam bir eğitim almış olan Hayyam, gün gelmiş kuşkuya düşmüş. Herkesten ayrı düşünüp başka şeylere inanmaya başlamış. İslam dogmatizmine karşı... devamını okuyun

Sefere Çıkarken

Her seyahatin başlangıcı telaşlı oluyor. Madem bulunduğun yerden arılıyorsun, giderken noksan bir şeyin kalmamasına dikkat ediyor insan. Seyahatler daha çok tatil amaçlı veya gurbetten sılaya dönüş şeklinde olur. Elbette bunun bir de geri dönme telaşı olacak. Her ne kadar ders kitaplarında seyahati “turizm” bahsi içine... devamını okuyun

Bir Doğulu Filozof (1)

“Bu uçsuz bucaksız dünya içinde, bil ki,/ Mutlu yaşamak iki türlü insana vergi:/ Biri iyinin kötünün aslını bilir,/ Öteki ne dünyayı bilir, ne kendini.” – “Bu dünya kimseye kalmaz, bilesin;/ Er geç kuyusunu kazar herkesin./ Tut ki Nuh kadar yaşadın zor belâ/ Sonunda yok olacak... devamını okuyun

Damat Tıraşı

Erkek olup da berber koltuğuna oturmayan olur mu? Olmaz elbet. İki veya daha erken yaşta başlayıp yürüyemeyecek hale gelene kadar o koltuğa oturmak erkekler için kaçınılmaz bir durumdur. Bir berber için en müşkülatlı tıraş çocuk tıraşıdır. Nedendir bilinmez istisnalar hariç o koltuğa oturan çocuklar yaygarayı... devamını okuyun

Arkadaşımdan Mektup Var (1)

Sevgili Semra, Sana epeydir yazamadım, lütfen kusura bakma. Biliyorsun biraz sıkıntılıyım son zamanlarda. İşim öyle bunaltıcı ki! Bütün gün saçma sapan insanların saçmalıklarına katlanmak zorunda kalıyorum. Duvar gibi dursam bile görüyorum, duyuyorum. Onlarla aynı ortamda olmak inan çok yıpratıcı. İşini bırak... devamını okuyun

Kara Kalemin Kara Günleri

Şimdi neslin anlayamayacağı bir hikâye bu. Yani aslında hikâye de onlara masal gibi gelecek. Kim bilir belki de doğru yazmadığımı bile düşünenler olacak. Siyah renkli kurşunkalemin çok kıymetli olduğu zamanlardı. Yani o günlerin söylenişi ile altmışlı yıllar. Biz bin bir zorlukla şehirden aldığımız o siyah... devamını okuyun

Yaşam Laboratuvarından

Eskilerden güneşli bir pazar gününü hatırlıyorum. Mayıs ayındaydık. Tiyatro Ayna’nın Küçük Sahne’de sergilediği Rosa Luxsemburg adlı oyunu görmeye gitmiştim. Önümdeki sırada Aziz Nesin, Yıldız Kenter ve Hadi Çaman oturuyorlardı. Oyunu onlarla birlikte izlemiş olmaktan ayrı bir keyif almıştım. Rosa Luxsemburg’u... devamını okuyun

Kuzine

Aslında biz ona guzine deriz. Çok yakına kadar evlerimizin vazgeçilmez eşyalarından biriydi. Yaz kış yakılırdı. Hem ısınma için kullanılır hem de bir nevi ocak görevini görürdü. Her ne kadar yazın fazla itibar görmese de ara sıra hatırı sorulurdu. İlk evlerimizde ocaklık olarak kullanılan yer ısınma... devamını okuyun