Bir Anlık Görünüşler

Zeki ORDU zekiordu.zekiordu@gmail.com

Bir beldeyi yerinde görmek elbette yanından geçmekle aynı değildir. Şayet herhangi bir yer hakkında bilgi edinmek istiyorsanız orayı yakından görmeniz de lazım. Okuduklarınız ve duyduklarınız yeterli değildir.

Bazen öyle bir şey olur ki siz bir yerden geçerken dahi içinize bir şeyler gelir. Bir anlık gördüğünüz bu yerin görüntüsü bile çok şey anlatır. İşte o anlattıkları şeyi orada yaşasanız bile hissedemediğiniz olur. O izahı mümkün olmayan şey o yerin gerçek tarifidir işte.

İki haftadır yazdığımız gezi notlarına bir yenisini daha ilave edeceğiz bugün. Halk arasında yol arabası dediğimiz ve şehirlerarası otobüsle yapılan bir seyahat hakkında ‘anlık’ hislerimiz kaleme alacağız. Belki anlık ama bilediğimiz yerler için neler sakladığımızın da yazılı olmayan vesikası bu satırlar.

Seyahatler hakkında yazılanlar daha önce çok dikkatimi çekmemişti. Bir iki kelam yazdıktan sonra önemi hakkındaki fikirlerim değişti. Bir yerleri başkalarına da duyurmak… En azından bir yerleri başka birilerine sizin bakış açınızdan izaha çalışmak.

Seyahatimize kaldığımız yerden devam edelim.

…

Çorum’u geçtikten sonra uzun süre aynı coğrafi özellikler devam etti. Ben şehirdeki kibrit kutuları gibi olan apartmanları düşündüm. Sanki sicilsiz bir hapis hayatı yaşıyormuşuz gibi geldi bana. Ağaçları kitaplardan ve posterlerden gören bir köy çocuğu olmak çok hazindi.

Topraklar buram buran Anadolu kokuyordu. Bazen koru halinde bazen de tek başına duruyorlardı durdukları yerde.

Ve…

Bir kulübe yapılmıştı uzak bir yere. İçine iki kişi ancak girebilecek kadar küçüktü. Var olduğu belli olur olmaz bir tepeciğin yanına kondurmuşlardı kulübeyi. Belli ki devamlı durulacak şekilde planlanmamıştı. Diğerlerinden tek farkı çok küçük oluşuydu. Ve orada kimse yaşamazdı. Ancak geçici süre kullanılabilirdi.

İşte böyle bir kulübenin önüne üç tane servi dikilmişti. Servi yani hayatı temsil eden emare…

O kulübede kimse durmuyordu belki ama o serviler onu bekliyordu. Arabamız ise beklemeden devam ediyordu. Biz gördüklerimizi geride bırakıyor, yeni yerler görüyorduk.

Yeni yerler, yeni hayat izleri…

İnsanoğlu ardında çok zaman hüzünler bırakır…