Çayla Sohbetler-XIII

Zeki ORDU zekiordu.zekiordu@gmail.com

“Çay, sohbetin katığıdır” demiştim daha önce. Sohbetin yanında çayın bahane olduğuna dair bazı laflar söylense de bu ifade çaya haksızlık sayılmalıdır.

Katıksız ekmek ne kadar yiyecek hükmündedir?

Çay sohbetin tamamlayıcı unsurudur. Aksi halde sohbet yavan kalır.

Şairin:”Sensiz geçen zamânın kazâsı yok” derken çayı kastetmemiştir belki ama çaysız geçen bir sohbetin telafisi olur mu bilinmez.

Misafirliğe davet eden biri demiyor mu “Akşama bize gelin beraber çay içeriz” diye.

Kısaca çay farkı işte…

Bazı “zamanlar” zamandan sayılmaz.

Çaysız geçen zamanlar da buna dairdir. Şair burada “sensiz geçen” derken belki de ne olduğunu bize bırakmıştır.

Çay sohbetin katığıdır.

Tıpkı ekmeğin yanında bulunan katıklar gibi.

Ancak ekmek ve katığı vücudu doyurur. Bir süre sonra siz yine acıkırsınız.

Sohbet ruhu doyurur. Ve ruhu doyan kimse bedenen acıkmasa da bir süre sonra sohbet arkadaşını arar. İşte tam o sırada çay devreye girer.

Yeter ki sen yalnız kalma. O yani çay sana yarenlik eder bir zaman.

Daha sonra sen kiminle istersen sohbet edersin ama çayı da ihmal etmezsin.

Şair “sensiz geçen zamanın kazası yok” demiş. Doğru demiş. İnsan sevdikleriyle beraber olamayınca boşa geçen zaman geri gelmiyor doğru.

Siz siz olun sevdiklerinizi ihmal etmeyin. Bir de çayı tabii.

Çay ile sevdikleriniz bir araya gelince…

Neyse.

Bazı şeyler ihmale gelmez.