ŞU AYRILIK OLMASAYDI

Zeki ORDU zekiordu.zekiordu@gmail.com

Milletçe bir bayramı daha idrak ettik.

Tarih boyunca başından gaileler eksik olmayan bir milletiz. Onun için bayramlar bizim için çok önemli. Bayramın hatırına birkaç gün de olsa birlik görüntüsü veriyoruz. Bazı dostluklar kalıcı oluyor.

Bayramların en hüzünlü yanı bu zamanlarda vefat haberi almak. Herkes bayram hazırlığı yapmaya hazırlanırken acı bir haber almak insanı derinden yaralar. Ancak hayatın akışı içinde acılı aileler kendi halinde bırakılarak hayatımıza devam ederiz. Düşünüldüğünde hakikaten üzücü.

Bayramların resmi tatil olması ve bazı bayramların takvim gereği daha uzun olması akraba ziyaretlerini artırmaktadır. Çünkü tanıdıklarımızla daha çok vakit geçirme şansımız olmaktadır. Bu bayram da o bayramlardan biri. Yaklaşık on günü bulan bir süre insanlar birbirleriyle beraber oldu.

Yazımızın başında da ifade ettiğimiz üzere bazı üzücü olaylar da olmadı değil. Trafik kazaları, terör, hastalık, sel ve buna benzer afetler yüzünden can kayıpları oldu. En güzel zamanlarımızda kah milletçe, kah ailece üzüldük.

Hayatın içinde olan bu üzücü ve sevindirici hadiseler karşısında bizler neler yaptık? Olanlara nasıl tepki verdik? Olan oldu bize ne mi dedik? Hayat devam ediyor mu dedik? Ölenle ölünmez diye mi düşündük? Bize ve yakınlarımıza bir şey olmadı diye mi sevindik? Sahi ne tepki verdik?

Bu sorulara iç açıcı bir cevap vereceğimizi söyleyemeyiz. Vereceğimiz cevaplar biraz bencilce olacaktır. Çünkü ölüm ve felaketler “bizim dışımızda” olan hadiselerdendir. Yani biz bu tür olumsuzluklardan muhafız anlayışı içindeyiz.

Şayet öyle olmasa insanlar niye birbirlerini üzsünler ki?

Dünya denilen şu üç günlük zaman diliminde kavgaların, nizaların, anlaşmazlıkların, itişip-kakışmanın alemi var mı?

Daha bayramın birinci günü belediye hoparlöründen verilen ölüm ilanı karşısında iliklerime kadar ürperdim. Kim bilir rahmetlinin bayramda ne hayalleri vardı. Öleni tanımıyordum ama fark etmez. Değil mi ki bayramı beklerken rahmetli oldu, sevdiklerinin yolunu gözlerken aramızdan ayrıldı, öyleyse dünya denilen bu mekânda nasıl davranmalıyız?

Burada ürperti veren şey “ölüm” değil. Çünkü o herkesin başına. Şairin değdi gibi “Ölüm kaderde var bize ürperti vermiyor/lakin vatandan ayrılışın ıstırabı zor” demişti.

Ölüm ve ayrılık…

Ölüm ve hayat…

Hayat ve ayrılık…

Ayrılığı neyle yan yana koyarsanız koyun iyi durmuyor.

Yine bir türküde “Ölüm Allah’ın emri/Şu ayrılık olmasaydı” denilmiyor muydu?

Öyle veya böyle bir bayramı daha idrak ettik.

Herkese sevenleri ve sevdikleri ile nice bayramlara kavuşmasını niyaz ederim.

Nice güzel bayramlar, nice güzel yarınlara inşallah.

Milletçe tabi…