Venezüella da İhtilal Olacak mı?

Zeki ORDU zekiordu.zekiordu@gmail.com

Şu insanoğlu çok tuhaf. Kendisinden başka her şeyi düzeltmeye kalkışıyor. Nerde bir problem var, çözüm hazır.

Bir Arap baharıdır tutturduk gitti. Her ne kadar evdeki hesap çarşıya uymasa da biz hala Ortadoğu nasıl düzelir onun derdindeyiz.

Hüsnü Mübarek için son Firavun gitti Mısır kurtuldu gibi laflar edildi. Yani horozun erken ses çıkarması gibi bir şeydi bu. Sonra Libya ve Suriye’de ayaklanmalar başladı. Libya dağıldı. Suriye de öyle olacakken taraflar arasında yer değiştirme oldu.

“Baharı beklerken yaz geldi geçti” şarkısını söyle oldu bazıları. Kimisi de “Yazı mı kışa çevirdin bak gözümde yaşa” derken zaman gelip geçti. Devran değişti. İhtilal ve askeri müdahaleler hiçbir ülkeye fayda sağlamadığını herkes biliyor. Ancak başkalarının ülkelerin de olan askeri müdahaleleri bize sirayet etmemek kaydıyla destekledik.

Bahardan bahsedenler, karakışın ortasında kaldı. Hatta “Bizde de olsa ne iyi olur” diyenler bile çıktı. Bunu diyenler ihtilalin bir faydası olmadığını biliyordu ama en azından “Benim değilse onun da olmasın” mntığı ile darbeleri müdafaa eder olduk.

Bir söz vardır “Ne istersen Allah sana iki mislini versin” diye. Bir gözüm çıksın demiş adam. Artık müdahalelere böyle bakar olduk.

Cumhuriyetin ilanından beri hem ülkeyi hem de dini kurtarmaya çalıştık. Sanki kendimizi kurtarmışız gibi. Eve söz geçiremedik, sokakta nara attık. Bazen de bizim düşündüğümüz biri gelse de ülkeyi düzeltse biz işe karışmadan diye düşündük. Kısaca her şeyin düzelmesini başkasından bekledik. “Ele verir   talkını, kendisi yer salkımı” misalli hep akıl verdik. Kısaca ne zaman nasıl davranacağımızı bilemedik.

Her ters işte başkalarını suçladık.

Dünyada bizden iyi bilen; siyasetçi, din adamı, sporcu, sanatçı, edebiyatçı ve buna benzer ne varsa kişi ve kuruluşu tanımadık. Her kafadan bir ses çıktı. Muhalimiz ak dediyse biz kara; o kara dediyse biz ak dedik. Hatta muhaliflerimiz fikir değiştirip bizim gibi düşünmeye başlayınca; biz de fikir değiştirip muhaliflerimiz gibi düşünmeye başladık.

Kısaca her zaman kutuplaştık.

Birlikten hoşlanmadık.

Şimdi Mısır’da karışıklık var. Fikrine güvendiklerimiz nasıl söylerse biz de öyle inanacağız.

Yani bir karara varamadık bikarar olduk. Bu gidişle daha çok yolun ortasından yürürüz.